Αναφέρεται με το ίδιο όνομα (Lutra) στις βενετσιάνικες πηγές του 16ου αι. Σε ανάλογες πηγές το βρίσκουμε και ως Lustra ή Lucia. Το χωριό κατοικήθηκε από πολλούς Οθωμανούς που αντικαταστάθηκαν το 1922 από Μικρασιάτες. Αξίζει να περιηγηθούμε στα όμορφα σοκάκια του χωριού με τα πέτρινα σπίτια και τα ολάνθιστα μπαλκόνια. Μπορούμε να σταθούμε στην κρήνη με την τούρκικη επιγραφή και στο σπίτι του Ηλία Σπαντιδάκη, ηγέτη του εργατικού συνδικάτου Ανθρακωρύχων στο Κολοράντο της Αμερικής που έμεινε στην ιστορία με το όνομα Λούης Τίκας. Έξω από το χωριό, μικρό μονοπάτι οδηγεί σε ένα εξαιρετικής γραφικότητας σημείο με την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα και το μνημείο των 10 εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς Λουτριανών.

Στο δρόμο προς Λούτρα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Δημητρίου. Είναι μία τρίκλιτη στεγασμένη με θόλους βασιλική. Στο τόξο της εισόδου υπήρχε τοιχογραφία με τον Άγιο Δημήτριο. Στις ανασκαφές που έκανε ο Καλοκύρης το 1959 ανακάλυψε προϋπάρχοντα ναό της Δικτύννης Αρτέμιδος.